Doelgroep
Doelgroep van PAS is de groep normaal begaafde (hogerfunctionerende) volwassenen met een AutismeSpectrumStoornis of een vermoeden hiertoe. PAS hanteert een leeftijdsgrens van 18 jaar om lid te kunnen worden.
Doelstellingen
De doelstellingen van PAS zijn:
Belangenbehartiging, informatievoorziening, deskundigheidsbevordering, lotgenotencontact en het bevorderen van de communicatie tussen autisten onderling en tussen autisten en niet-autisten.
Jaarverslag
De jaarverslagen van onze vereniging kunt u vinden bij ‘downloads’.
(klik hier om de beschikbare jaaropgaven te zien)
De verzelfstandiging
PAS is in 2001 als vereniging begonnen, met als doelen: lotgenotencontact, bewustmaking van de problematiek van normaalbegaafde volwassenen met een autismespectrumstoornis, en participatie in besluitvorming rond dit onderwerp. Toentertijd zijn echter niet alle stappen genomen om de vereniging als rechtspersoon op te richten.
Hierna is, in de jaren 2001 t/m 2003, gepoogd om samenwerking met de NVA te vinden. Wij waren van mening dat de oudervereniging NVA in toenemende mate ook met de problematiek van de volwassenen zou worden geconfronteerd, en daarin konden wij met onze inzichten een belangrijke rol vervullen.
De NVA had plannen om (mede) een koepelorganisatie te worden, waaronder verschillende verenigingen zouden kunnen samenwerken. Uiteindelijk zijn die plannen niet verwezenlijkt, en stond PAS voor de keuze om onderdeel van de NVA te worden, of zelfstandig door te gaan. Omdat wij het gevoel hadden dat we de NVA iets te bieden hadden, vanuit het perspectief van de volwassene met autisme, hebben wij ervoor gekozen om per 1 januari 2004 als ledengroep van de NVA aan de slag te gaan. Daarmee is echter het plan om PAS als vereniging op te richten niet verdwenen, maar slechts uitgesteld.
Anderhalf jaar lang hebben wij geprobeerd om mensen met autisme een belangvolle representatie te geven in de bestuursorganen van NVA landelijk. In diverse NVA-regio’s zijn wij daarin wel geslaagd, maar landelijk hebben we, zoals dat heet, geen poot aan de grond kunnen krijgen. De NVA heeft ons niet de ruimte willen bieden om beleidsmatig te participeren.
Het besluit om dan toch maar als zelfstandige vereniging door te gaan is niet lichtvaardig genomen. Wij hebben uitgebreid stilgestaan bij de consequenties voor onze leden en voor onze positie als belangenbehartiger. Er waren, en zijn, ontwikkelingen gaande die ons de moed gaven om de stap te zetten. Door als zelfstandige vereniging te opereren kunnen we een bredere inbreng hebben in diverse organen. In Gelderland, bijvoorbeeld, participeren nu NVA en PAS naast elkaar in een beeldvormingsproject, vanuit twee verschillende visies, terwijl als PAS nog een onderdeel van de NVA was geweest, men had moeten kiezen welk perspectief het belangrijkste is.
PAS kan, als kleine, flexibele organisatie, samenwerkingsverbanden aangaan die via de NVA, door de langere beleidslijnen, waarschijnlijk niet mogelijk waren geweest. Ook kunnen wij putten uit subsidiebronnen die voor de NVA niet toegankelijk zijn, of waar de NVA al het maximum uit heeft weten te halen.
Al met al is het dus een strategische beslissing geweest om onszelf en onze achterban meer ruimte te geven. Helaas heeft dit wel tot gevolg dat het voor mensen die lid willen zijn van beide verenigingen duurder wordt, omdat we de financiële afspraken die we als ledengroep van de NVA hadden, natuurlijk niet konden voortzetten als zelfstandige vereniging. Daar staat tegenover dat we wel nieuwe leden kunnen bereiken, voor wie de prijs van het NVA-lid-maatschap simpelweg te hoog is. Onze contributie wordt ook nog eens volledig besteed aan de belangen van onze doelgroep, de volwassenen met autisme.
Het bestuur van PAS staat vierkant achter het besluit wat wij in juni 2006 genomen hebben, en wij hebben er alle vertrouwen in dat onze vereniging aan onze leden veel goeds kan bieden, nu en in de toekomst.
Frank van Tiel
